Վերջերս կատարված ուսումնասիրությունը լույս է սփռում Եվրոպական Միությունում ներգաղթյալ շրջանավարտների առջև ծառացած մարտահրավերների վրա՝ ընդգծելով «ուղեղների վատնման» ֆենոմենը, երբ բարձր որակավորում ունեցող ներգաղթյալները հայտնվում են ցածր որակավորում պահանջող աշխատատեղերում կամ մնում են գործազուրկ, գրում է Kathimerini-ն։
Lighthouse Reports-ի, FT-ի, El Pais-ի և Unbias the News-ի կողմից իրականացված հետազոտությունը ցույց է տալիս, որ եվրոպական երկրների մեծ մասը զբաղվածության հնարավորություն չի տրամադրում կրթված ներգաղթյալներին, ինչը կարող է հանգեցնել զգալի ծախսերի այդ երկրների աշխատաշուկաների և տնտեսության համար:
Օրինակներից մեկը 32-ամյա Լիվիա Ումբելինոն է, որը սոցիալական աշխատողի կրթություն է ստացել Ռիո դե Ժանեյրոյում՝ նախքան հինգ տարի առաջ Իռլանդիա տեղափոխվելը:
Չնայած իր որակավորմանը՝ Ումբելինոն պայքարում էր իր ոլորտում աշխատանք գտնելու համար և վերջում աշխատանքի ընդունվեց որպես խնամող։ Վերջերս նա Intel-ում աշխատանքի պահպանման և անվտանգության տեխնիկայի արձանագրությունների հարցով մասնագետի պաշտոն ստացավ։ Նրա փորձը արտացոլում է բազմաթիվ ներգաղթյալ շրջանավարտների փորձը, ինչը կարևորում է քաղաքականության բարեփոխումների անհրաժեշտությունը՝ նրանց հմտությունները արդյունավետորեն օգտագործելու և երկարաժամկետ գործազրկությունը կանխելու համար:
Այն դեպքում, երբ «ուղեղների վատնման» մակարդակը տարբերվում է Եվրոպայի տարբեր երկրներում, այնպիսի երկրներ, ինչպիսիք են Իտալիան, Հունաստանը, Իսպանիան և Շվեդիան, զգալի դժվարությունների են հանդիպում կրթված ներգաղթյալներին իրենց աշխատուժի մեջ ինտեգրելու հարցում:
Հետազոտության մեջ նշվում է, որ Պորտուգալիան այս առումով առանձնանում է որպես հաջողակ երկիր, որտեղ համեմատաբար ավելի քիչ թշնամանք կա աշխատանքային ներգաղթյալների նկատմամբ, և պորտուգալացիների մեծամասնությունը հավատում է հասարակության մեջ նրանց հաջող ինտեգրմանը:
